تحلیل مضمونی و ساختاری شعر جودت القزوینی

نویسنده گمنام معاصر و شیعی عراق است. وی از جمله شاعران متعهّدی است که همواره و همگام با مردم مظلوم و بی دفاع عراق قدم در عرصه مبارزات ضد استبدادی و استعماری گذاشته و با سلاح خود که همان کلمه و کلام است، هموطنان خود را در راه دستیابی به استقلال، آزادی و رهایی از بند استعمار یاری داده است. محتوای پایداری و مقاومت از مهمترین درون مایه های شعر جودت است که جلوه خاصی به شعرش داده است. ستایش عالمان و مبارزان شیعی عراق ، نکوهش سران عرب و ستم های رژیم بعث، ستایش فداکاری های امام خمینی(ره) در راه بیداری مردم برای رهایی از چنگال استعمارگران، وحدت و پایداری مسلمانان از مضمون های برجسته شعر پایداری وی به شمار می آید.موضوعات دیگری چون رثاء مادر، غربت، وطن، از دیگر درون مایه های شعر جودت است که مورد بررسی قرار گرفته است. در زمینه ساختار نیز، مشخّصه ی بارز سبک شعری او بینامتنی یا اقتباس از قرآن کریم است که به اشعارش معنویّت خاصی بخشیده است. بکارگیری ساختارهای خطابی و پرسشی استوار، استفاده از زبان رمز، بررسی قالب های شعری، بررسی صور خیال بویژه استعاره و تشبیه و نیز کاربرد معتدل برخی آرایه ها ی ادبی چون«طباق»، «رد العجز علی الصدر»، «مراعات النظیر» و....از دیگر مباحث مطرح شده در این قسمت است. که از خلال آنها قدرت فنّی شاعر در ارتباط با لغت و چگونگی ساخت متن شعر رخ، می نماید.